Afgelopen zondag ben ik met Mirjam naar een cabaretvoorstelling van Tijl Beckand in het parktheater van Eindhoven geweest. Het was een leuke voorstelling met veel afwisseling en rare sketches. Tijl is bekend van de lama’s (daar ken ik hem van) en in de theatershow gedraagt hij zich vergelijkbaar, maar hoeft deze keer de aandacht van het publiek niet te delen met de andere lama’s.
De show begon met een bindingsritueel waarbij we een raar dansje moesten doen en handjes vast moesten houden. Hij ging vervolgens verder met het ‘lastig vallen’ van het publiek door persoonlijke vragen te stellen. Zo kwam hij te weten wie de jongste en de oudste van de zaal was, wie het meest muzikaal was en wie het kortste van tevoren wist dat hij naar de show kwam. Deze laatste twee werden later nog in zijn talk-show gebruikt als de gast en de pianist.
Hij vroeg ook of er homofiele mensen in de zaal waren, waarop niemand reageerde. Volgens hem zouden er toch (als we een goede afspiegeling waren van het gemiddelde van Nederland) zo’n twintig homofiele mensen in de zaal moeten zitten en hij vond het jammer dat we in Nederland toch nog niet zo ver waren dat we daar voor uit konden komen. Op zich een goed punt, maar als hij gevraagd had of er een natuurkundige in de zaal was had ik waarschijnlijk ook niet gereageerd. Voor dat je het weet zit je een talk-show!
Hij had ook serieuzere stukken, zoals zijn liefde voor muziek. Hij heeft proberen te laten zien waarom hij zo van klassieke muziek houdt en dat in een mooi verhaal gestopt.
Er waren meer stukken waarin hij gewoon een verhaal vertelde. In de meeste gevallen waren dit niet de bizarre hersenspinsel zoals Hans Teeuwen ze vertoont, maar meer de actuele dingen. Hij had zo zijn opmerkingen over het geloof en trouwens ook over evolutie. Hij geloofde zelf dat de waarheid ertussenin ligt, maar had een bijzonder argument om evolutie af te wijzen. Hij vond het raar dat er zo veel onderzoek wordt gedaan naar de herkomst van de mens en vroeg zich af wat we er nu aan hebben als we dadelijk kunnen bewijzen dat we familie zijn van de apen. Dit uiteraard met veel humoristische referenties naar het debiele type aap dat je in de dierentuin tegenkomt. Ik begrijp niet zo goed hoe het al dan niet nuttig zijn van een theorie zoals de evolutie-theorie invloed heeft op of deze theorie ‘waar’ is. (En met ‘waar’ bedoel ik: of deze een goede beschrijving van de werkelijkheid geeft, hierover later meer.) Of we nu uiteindelijk als mensheid beter worden van de evolutietheorie weet ik niet, maar ik denk dat mensen in het algemeen graag een beeld hebben van waar we vandaag komen (welke van de beelden dan ook).
Ik vond het in ieder geval een leuke show (en Mirjam ook) en ik heb een leuke avond gehad.
[ratings]
dat klinkt heel goed en gezellig, maar als je liever niet in de belangstelling staat, ook spannend, lijkt me zo.